dehydratatie zelfst.naamw. Afbreekpatroon: de·hy·dra·ta·tie Verbuigingen: dehydraties (meerv.) . 3 definities
1) Uitdroging 
• [medisch] tekort aan vocht in de weefsels, onttrekking van vocht aan de weefsels.
Engels:Dehydration tekort aan vocht in de weefsels, onttrekking van vocht aan de weefsels
Aandoening die veroorzaakt wordt doordat het lichaam een grote hoeveelheid water verliest. Dehydratatie kan veroorzaakt worden door diarree of door braken.