de demon zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ ˈdemɔn ] Afbreekpatroon: de·mon Verbuigingen: demonen, demons (meerv.) boze geest Synoniem: duivel Synoniemen: boze geest duiv duivel kwaad satan 
1) Boosaardige figuur 2) Duivel 3) Boze kracht 4) Boze geest 5) Bovennatuurlijk wezen 6) Boosaardige geest 7) Gevallen engel 8) Kwade macht 9) Halfgod 10) Duivels mens 11) Duivels wezen 12) Duivelse verschijning 13) Kwade geest 14) Kwaadaardige entiteit 15) Boosaardig mens 16) Nikker 17) Onheilspellend wezen 
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] eigenlijk daemon, van het Griekse daimoon, hemelgeest van lager orde, zich onder de mensen bewegend; meer in het bijzonder booze geest.
boze geest
duivel, boze geest (toon de herkomst via de etymologiebank)
duivel of boze geest vb: het lijkt wel of zij in demonen gelooft
Een 'demon' of 'demoon' is een mythisch, bovennatuurlijk wezen dat volgens diverse religies het midden houdt tussen mensen en goden. In sommige religies worden demonen gezien als brengers van het kwaad.
zie demung.
boze geest
Een boze geest, die als bode van Satan werd beschouwd en die men zag als veroorzaker van allerlei ziekten.