desintegreren werkw. Uitspraak: [ dɛsɪntə'xrerə(n) ] Afbreekpatroon: des·in·te·gre·ren Vervoegingen: desintegreerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: is gedesintegreerd (volt.deelw.) samenhang verliezen en uit elkaar vallen Voorbeelden: 'een volledig gedesintegreerde staat' , 'desintegrerende maatschappij' Antoniem: integreren Synon...
1) Splitsen 2) Uiteenvallen 1) Uiteenspringen 2) Uiteenvallen 
uiteenvallen (toon de herkomst via de etymologiebank)
uiteenvallen