diffameren werkw. Uitspraak: [ dɪfa'merə(n) ] Afbreekpatroon: dif·fa·me·ren Herkomst: «Frans Vervoegingen: diffameerde (volt.deelw.) Vervoegingen: heeft gediffameerd (volt.deelw.) onware, ongunstige dingen zeggen (over iemand) formeel Voorbeeld: 'politici diffameren' Synoniemen: : belasteren, kwaadspreken 1 definitie...
1) Belasteren 2) In opspraak brengen 1) Belasteren