doodrijden werkw. Uitspraak: [ 'dotrɛidə(n) ] Afbreekpatroon: dood·rij·den Vervoegingen: reed dood (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft doodgereden (volt.deelw.) zo tegen of over iemand rijden dat die daaraan doodgaat Voorbeeld: 'Een dronken automobilist heeft in het donker twee fietsers doodgereden.' 1 definitie...
1) Verongelukken