verongelukken werkw. Uitspraak: [ vərˈɔnxəlʏkə(n) ] Afbreekpatroon: ver·on·ge·luk·ken Vervoegingen: verongelukte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: is verongelukt (volt.deelw.) omkomen door een ongeluk Voorbeelden: 'Tijdens een wandeling in de bergen is hij verongelukt.' , 'met de auto verongelukken' Synoniemen: neerstorten omkomen...
1) Dodelijk aanrijden 2) Verramponeren 3) Kelderen 4) Omkomen 5) Neerstorten 6) Mislukken 7) Doodrijden
• [erga] bij een ongeluk om het leven komen.
door een ongeluk omkomen