de evidentie zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ evi'dɛn(t)si ] Afbreekpatroon: evi·den·tie Verbuigingen: evidenties (meerv.) 1) grote duidelijkheid Voorbeeld: 'Er is weinig evidentie over de behandeling van deze ziekte.' 2) wat vanzelfsprekend is Voorbeeld: 'Innovatie is geen evidentie voor bedrijven.' Synoniem: van...
1) Klaarblijkelijkheid 2) Niet beredeneerde zekerheid 3) Duidelijkheid 4) Zekerheid 5) Grote waarschijnlijkheid 
[filosofie] Hoogste zekerheid, ontwijfelbare waarheid, die niet gebaseerd is op een redenering, maar op intuïtief inzicht.
klaarblijkelijkheid
klaarblijkelijkheid (toon de herkomst via de etymologiebank)
'Evidentie' (of 'aanwijzingen') is een grote waarschijnlijkheid dat een hypothese juist is. Evidentie is niet te verwarren met bewijs.
[Let op: mogelijk oud Nederlands van 1400-1800] schijnbaarheid, klaarblijkelijkheid