de extraneus zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ ɛkstra'nejʏs ] Afbreekpatroon: ex·tra·ne·us Verbuigingen: extranei (meerv.) de extrane - a zelfst.naamw. Uitspraak: [ ɛxtra'nej - a ] Afbreekpatroon: ex·tra·ne·us Verbuigingen: extraneae, extranea's (meerv.) iemand die examens aflegt zonder de onderwijsinstelling te bezoeken Voorbeeld: ...
1) Examinandus 2) Vreemdeling (Latijn) 3) Toehoorder 
in het Nederlandse onderwijssysteem: iemand die examen doet aan een onderwijsinstelling, zonder dat hij de betrokken instelling als gewoon leerling of student bezocht heeft in het Belgische onderwijssysteem: iemand van buiten de betrokken universiteit die deel uitmaakt van een promotiecommissie
examenstudent
examenstudent (toon de herkomst via de etymologiebank)
Een extraneus is een universiteitsstudent die geen of verminderd collegegeld betaalt, en daardoor uitsluitend recht heeft op het afleggen van examens en tentamens . Een extraneus mag dus in regel geen lessen bijwonen, noch gebruik maken van de andere onderwijsvoorzieningen en faciliteiten die de universiteit biedt.
examenstudent
[Let op: mogelijk oud Nederlands van 1400-1800] vreemdeling, van buiten