1) Deel van een gebouw 
[ architectonische termen] De Florentijnse (venster-)boog is een boog die aan de onderzijde, op de binnenbooglijn, halfrond is en waarvan de buitenbooglijn flauw spitsboogvormig is. De Flortijnse boog werd vooral toegepast in Florence, ten tijde van de renaissance.
De naam 'Florentijnse boog' wijst op een relatie met Florence. Inderdaad, dit merkwaardige type boog heeft in de renaissance van daaruit zijn weg gevonden naar vele gebouwen, verspreid over heel Europa. Het gaat hier om een boog waarvan de binnen- en de buitenwelflijn niet concentrisch verlopen. Mee...
Een type boog waarbij de binnenwelflijn en de buitenwelflijn niet concentrisch verlopen.
Een 'Florentijnse boog' is een boogtype waarbij de binnenwelflijn en de buitenwelflijn van de boog niet concentrisch verlopen. Een voorbeeld van een Florentijnse boog is een boog waarbij de binnenwelflijn een rondboog volgt, terwijl de buitenwelflijn een spitsboog aanhoudt.
een type boog waarbij de binnenwelflijn en de buitenwelflijn niet concentrisch verlopen.
een type boog waarbij de binnenwelflijn en de buitenwelflijn niet concentrisch verlopen.
Een Florentijnse boog is een samengestelde boog waarbij het onderste deel een rondboog is en het bovenste deel een spitsboog of een rondboog met een hoger middelpunt. Soms heeft het bovenste deel een getrapte vorm. Florentijnse bogen zijn er bijvoorbeeld in metselwerk en natuursteen, maar ook in pleisterwerk. Zo'n boog in pleisterwerk heeft vaak ui...