gapen werkw. Uitspraak: [ ˈxapə(n) ] Afbreekpatroon: ga·pen Vervoegingen: gaapte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gegaapt (volt.deelw.) 1) uit vermoeidheid of verveling je mond willekeurig wijd opendoen en daarbij diep ademhalen Voorbeeld: 'Hij zat de hele avond alleen maar te gapen.' Synoniem: geeuwen 2) wijd...
1) Niet goed sluiten 2) Uiting van verveling 3) Dom kijken 4) Staren 5) Aangapen 6) Uiting van vermoeidheid 7) Uiting van moeheid 8) Openstaan 9) De mond wijd openen 10) Dom nieuwsgierig kijken 11) Geeuwen 12) Kijken 13) Een wijde opening hebbend 14) Opensperren 15) Wijd geopend zijn 16) Wijd openstaan 
de mond wijd openen
Let op: Spelling van 1858 heeten in Oost-Vriesland de vuurbaken of lichttorens
geeuwen (toon de herkomst via de etymologiebank)
Gapen is een heel normaal verschijnsel tegen bedtijd, als het lichaam moe is, bij verveling, of bij een wat laag gehalte aan zuurstof in het bloed, zoals dat kan optreden in een rokerige of slecht geventileerde ruimte, en bij een lege maag. Dit laatste dan als gevolg van een laag suikergehalte in het bloed. Vandaar ...
met wijd geopende mond diep en langzaam inademen en weer uitademen vb: Hans zit te gapen, hij is zeker lui Synoniem: geeuwen
• [inerg] heel diep inademen met de mond ver open, moeilijk om bewust tegen te gaan.
geeuwen, de mond wijd openen
Wanneer je moe bent ga je gapen . Vaak ga je ook gapen als andere mensen die dichtbij je staan gapen. Een ander woord voor gapen is geeuwen. [basiswoordenlijst groep 3]
het door uitdroging opentrekken van breeuwnaden .
Uit `De lagere vaktalen: Timmermanstaal` 1914 't openstaan van een naad tusschen twee planken.
het niet geheel op elkaar sluiten van twee schelphelften