de gebuurte zelfst.naamw. (v.) Verbuigingen: gebuurten gebuurtes de gezamenlijke buren, de buurt 
buurt - Voorbeeld: ‘Vandaar trok moeder, met twee, drie wijven uit de gebuurte naar huis’ - Voorbeeld: ‘Ergens in 't gebuurte bleven de jongens aan 't spel’
wijk; omgeving (toon de herkomst via de etymologiebank)