de gilling zelfst.naamw. (v.) Verbuigingen: gillingen 1) schuin afgesneden of afgezaagde zijde (van plank of zeil) 2) ronding van een doorlopend scheepsboord 
1) Schuins afgezaagd einde van een plank 2) Ronding van een scheepsboord 3) Scheepvaartterm 4) Welving aan de scheepsspiegel 5) Deel van een schip 
schuin afgesneden kant (toon de herkomst via de etymologiebank)
'Gilling' is in de Noordse mythologie een Jötun, vader van Suttung. 'Suttung' zocht zijn ouders en bedreigde Fjalar en Galar.
schuin afgesneden kant
Een gilling geeft een schuine of vloeiende lijn op je schip aan en niet een schreeuw over het water. Bij een motorjacht wordt het b.v. gebruikt om de schuinte van de reling aan te geven op het punt waar het gangboord overgaat naar het verhoogde voor- of achterdek. Als dat in een vloeiende lijn verloopt, spreekt men van een mooie krul of gilling. Na...
VOC - Scheepsbouw : schuin aflopende kant tussen twee relingstukken.
1> sierlijk gebogen overgang of uiteinde. Zie ook: ojief . 2> de ronding van een lijk . Het gaat hierbij om het verloop van het lijk. De gilling van het onderlijk heet ondergilling , die van het achterlijk , achtergilling , die van het voorlijk , voorgilling of bij een stagzeil , staggilling . Bij een gaffelzeil met kromme of Friese gaffel heeft......