de gong zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ xɔŋ ] Verbuigingen: gongs (meerv.) hangende ronde metalen schijf waar je op slaat om geluid of muziek te maken 7 definities
1) Aangeslagen om te eten 2) Attentiesein 3) Bekken 4) Bel 5) Deurbel 6) Hangend metalen bekken 7) Indisch muziekinstrument 8) Indonesisch muziekinstrument 9) Instrument 10) Instrument van een gamelanorkest 11) Instrument van het gamelanorkest 12) Javaans muziekinstrument 13) Klankbekken 14) Metalen bekken 1) Bekken 2) Bel 3) Klankbekken 4) Tamtam 
slaginstrument (toon de herkomst via de etymologiebank)
serie grote, hangende, metalen gongs uit Indonesië, die gebruikt worden in een gamelanorkest
• [muziekinstrument] een hangend slagwerk.
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] trom bij de Papoeas op Nieuw Guinea en bij de Chineezen, sedert pl. m. 20 jaar ook in Europa ingevoerd bij wijze van schel voor de dienstboden.
slaginstrument
serie grote, hangende, metalen gongs uit Indonesië, die gebruikt worden in een gamelanorkest