de krocht zelfst.naamw. (m./v.) Uitspraak: [ krɔxt ] Verbuigingen: krochten (meerv.) in de krochten van... (in de diepste, verborgen en smerigste delen van ...) 'in de krochten van de geest, waar vreemde verlangens huizen' 
1) Krypt 2) Onderaardse spelonk 3) Onderaardse ruimte 4) Ondergronds gewelf 5) Onderkerk 6) Crypt 7) Onderaards hol 8) Kapelruimte onder een kerk 9) Crypte 10) Kroeg 11) Spelonk 12) Hooggelegen stuk land 13) Hoge zandgrond 14) Hol 
spelonk
hoge zandgrond (toon de herkomst via de etymologiebank)
Krochten zijn kleine aardappellandjes in de duinen, deze zijn in de lage delen van het duingebied verder uitgegraven. Ze zijn in de negentiende eeuw aagelegd door de bevolking van de vissersdorpen aan de kust, zij beschikten niet over bouwland. ‣ Van origine natuurlijk duindal dat vroeger is gebruikt als akker.
opstaande rand, rond de opening in de bovenkant van een visbun. Zie verder bij trog .
[Let op: mogelijk oud Nederlands van 1400-1800] hoge zandgrond, hoog gelegen akker
Zie crypte.