de heuristiek zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ hœyrɪs'tik ] Afbreekpatroon: heu·ris·tiek Verbuigingen: heuristieken (meerv.) wetenschappelijke strategie om problemen systematisch op te lossen en dingen methodisch te ontdekken Voorbeeld: 'Door heuristiek neig je ertoe om recente informatie meer aandacht te geven dan oudere of minder vlot...
1) Uitvindingsleer 
De leer van het vinden (Gr. heuriskein = vinden) of de manier om via een methodische weg tot kennis te geraken. Binnen de literatuurwetenschap verstaat men onder heuristiek vooral het verzamelen van materiaal en het registreren daarvan op een zodanige wijze dat men met behulp van dat materiaal tot oplossing van bepaalde probleemstellingen kan komen...
Etym: Gr. heuriskein = vinden. - In het algemeen verstaat men onder heuristiek de methode of de weg om tot een oplossing van een wetenschappelijk probleem te komen. Binnen de literatuurwetenschap wordt er doorgaans de manier mee aangegeven waarop men materiaal verzamelt en registreert dat kan bijdragen aan de oplossing van een gestelde probl...
leer van het vinden
Let op: Spelling van 1858 heuristica, Lat., uitvindingskunst
De kunst om door logisch redeneren stap voor stap tot een bepaalde waarheid te komen
Leer van het methodisch zoeken, gebruikmakend van een bepaald aantal vuistregels in een acceptabele rekentijd. Het resultaat is bruikbaar in de praktijk, maar niet altijd optimaal.
De leer van het methodisch zoeken, op basis van een aantal vuistregels.
leer van het vinden (toon de herkomst via de etymologiebank)
rechtsfilosofie: fase die het rechterlijk gemotiveerde oordeel vooraf gaat en waarin de rechter zoekt naar een voor partijen ...
'Heuristiek' (Grieks εὑρίσκειν = vinden, vergelijk εὕρηκα = ik heb het gevonden) is de wetenschap, de leer of de kunst van het vinden. Een heuristiek wordt vaak gebruikt in de betekenis van een (vuist)regel die ervoor zorgt dat er minder operaties nodig zijn om tot de oplossing van een probleem te komen.
(= heuristics) De menselijke methode om tot een beslissing te komen terwijl er onvoldoende mogelijkheden zijn om die beslissing te nemen op basis van rationele en bekende feiten. (vuistregels)