hinderen werkw. Uitspraak: [ ˈhɪndərə(n) ] Afbreekpatroon: hin·de·ren Vervoegingen: hinderde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gehinderd (volt.deelw.) lastig of vervelend zijn voor (iets of iemand) Voorbeelden: 'De radio hindert me bij mijn werk.' , 'De auto met pech hindert de doorstroming van het verkeer.' Synoniem: dwarszitte...
1) Lastig zijn 2) Benadelen 3) Bemoeilijken 4) Lastigvallen 5) Molesteren 6) Taquineren 7) Ergeren 8) Irriteren 9) Overlast aandoen 10) Ongemak veroorzaken 11) Embarrasseren 12) Grieven 13) Tegengaan 14) In de weg staan 15) In wanorde brengen 16) Obstrueren 17) Incluis 18) Incommoderen 19) Tegenhouden
belemmeren, storen (toon de herkomst via de etymologiebank)
hem last bezorgen vb: hij hinderde mij bij het lezen
• [ov] de voortgang verstoren. • [ov] iets of iemand storen in zijn-haar bezigheden.
hinder veroorzaken, verhinderen, beletten
Hinderen is overlast geven, lastigvallen, dwarszitten. [basiswoordenlijst groep 7]