storen werkw. Uitspraak: [ ˈstorə(n) ] Afbreekpatroon: sto·ren Vervoegingen: stoorde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gestoord (volt.deelw.) 1) (iemand) op een vervelende manier onderbreken bij zijn of haar bezigheden Voorbeelden: 'Tijdens ons werk werden we gestoord door brandalarm.' , 'Mag ik je even storen?' Synoniem: ...
1) Uitscheiden 2) Troebleren 3) Kreunen 4) Derangeren 5) De aandacht vestigen 6) Eindigen 7) Afleiden 8) Aflegging 9) Tegengaan 10) Ontrieven 11) Ongelegen komen 12) Onderbreken 13) Verhinderen 14) Verontrusten 15) Plaats in noorwegen 16) Pertubereren 17) Beletten 18) Belemmeren 19) In beroering brengen 
geuren (toon de herkomst via de etymologiebank)
iemand hinderlijk onderbreken bij zijn bezigheden vb: die muziek stoort me, ik kan me niet concentreren
Als je iemand stoort dan onderbreek je hem in zijn werk of in een gesprek.
hinderen
hinderen