de hoef zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ huf ] Verbuigingen: hoeven (meerv.) harde onderste deel van de poot van bepaalde dieren Voorbeeld: 'paardenhoef' door je hoeven gaan/zakken (niet meer kunnen door vermoeidheid) 'Als je zo moe bent en het gevoel hebt door je hoeven te gaan, wil je maar een ding: zo snel mogelijk de Albergue.' Synoniem...
1) Plaats in Nederland 2) Hoornvoet 3) Hoornschoen van een paard 4) Hoornschoen 5) Dierlijk lichaamsdeel 6) Dierenvoet 7) Hoorn 8) Hofstede 9) Klauw 10) Plaats in Gelderland 11) Deel van een paardenvoet 12) Deel van een paard 13) Poot 14) Deel van een dier 15) Voet van een paard 16) Paardenvoet 
harde hoorn om de laatste anderhalve vinger- teenkootjes. Te vergelijken met de menselijke nagel.
• [dierkunde] hoorn overdekking van het uiteinde van de voet.
hoornschoen
Een hoef is het onderste deel van een poot van bepaalde dieren, zoals een paard. [basiswoordenlijst groep 3]
hoornschoen
Een hoornachtig omhulsel dat de uiteinden beschermt van de tenen van bepaalde dieren zoals paarden en herten.
(Bargoens, 1914) hoeft
Uiteinde van de poten, de "nagels" van hoefdieren, zoals paarden, waar ze op lopen (z.o. witte lijn, straal)..
hoornachtige plaat aan de voet (toon de herkomst via de etymologiebank)
onderste deel van de poot van een koe, geit, enz. dat uit hoorn bestaat vb: de hoeven van het paard zijn afgesleten