houden werkw. Uitspraak: [ ˈhɑudə(n) ] Afbreekpatroon: hou·den Vervoegingen: hield (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gehouden (volt.deelw.) 1) hebben en bewaren Voorbeeld: 'Ik hoef het boek niet terug te hebben, je mag het houden.' Antoniemen: afstaan, weggeven 2) vasthouden of vast blijven zitten Voorbeeld...
1) Aanhouden 2) Aanrichten 3) Aanzien 4) Achterhouden 5) Bedwingen 6) Beheren 7) Behouden 8) Beminnen 9) Beseffen 10) Bevatten 11) Bewaren 12) Conserveren 13) Geven 14) Handhaven 15) Hebben 16) Identifceren 17) Mededelen 18) Nakomen 19) Naleven 20) Niet afgeven 21) Niet afstaan 22) Niet kwijtraken 23) Niet loslaten 1) Achterhouden 2) Afsteken 3) Beminnen 4) Bevatten 5) Bewaren 6) Bijhouden 7) Geven 8) Handhaven 9) Hebben 10) Hechten 11) Nakomen 12) Vasthouden 13) Verduren 14) Vieren 15) Voeren 16) Volhouden 
niet afstaan (toon de herkomst via de etymologiebank)
zorgen dat het blijft vb: je mag die foto houden Synoniemen: behouden bewaren opslaan Tegenstelling: afdragen
niet afstaan, tegenhouden
onpers.: Voorbeeld: ‘waar houdt het u?’: waar gevoelt ge pijn of ongemak? (VD III) - Voorbeeld: ‘Zijt ge misschien ziek? Waar houdt het U?’
niet afstaan, tegenhouden
Uit `De lagere vaktalen: De spinners-en weverstaal` 1914 de keten houden: de keten moet op den garenboom goed gespannen zijn; te dien einde, wordt zij bij het opboomen door iemand sterk vastgehouden; men zegt van dien persoon dat hij de keten houdt.