het idioom zelfst.naamw. Uitspraak: [ idiˈjom ] Afbreekpatroon: idi·oom Verbuigingen: idiomen (meerv.) combinatie van woorden die iets anders betekent dan de losse woorden samen Voorbeeld: 'Op de fles gaan' is in het Nederlands idioom voor 'failliet gaan'.' Synoniem: uitdrukking Synoniemen: dialect taal taaleigen 
1) Plaatselijke spreekwijze 2) Eigen karakter 3) Het taaleigen 4) Eigenaardigheden van een taal 5) Taalschat 6) Taaleigenaardigheden 7) Taaleigen 8) Eigenaardigheid van een taal 9) Taal 10) Bijzondere taaluitdrukking 11) Eigenaardigheid van taal 12) Tongval 13) Uitspraak 14) Woordenschat 15) Dialect 
[taalwetenschap] Taaleigen. 1. Het geheel van uitdrukkingen en zegswijzen in een taal die van lieverlede een betekenis hebben gekregen die niet meer rechtstreeks uit de samenstellende delen is af te leiden, bijvoorbeeld 'de kat de bel aanbinden', 'over je nek gaan'. 2. Voor een bepaalde groep of persoon kenmerkend taalgebrui...
Etym: Gr. idiōma = bijzondere gesteldheid, bijzonder kenmerk, unieke eigenschap < idios = eigen, persoonlijk. - Algemene benaming voor het taaleigen, d.w.z. het specifieke soort taalgebruik van een individu (idiolect: het idioom van Gezelle), een geografisch bepaalde groep (dialect: het Brabantse idioom; zie ook dialectliteratuur en idiotic...
bijzondere eigenaardigheid van een taal
woordgebruik
taaleigenheid
Abstract: Niet letterlijk taalgebruik 
taaleigen (toon de herkomst via de etymologiebank)
'Idioom' is een ander woord voor 'taaleigen': eigenaardigheden van een taal. Echter, in het Nederlands zegt men gewoonlijk
•een bijzondere uitdrukking in een bepaalde taal die samengesteld is door eigenaardig taalgebruik.
Een idioom of idiomatische verbinding is een combinatie van woorden die samen een eigen betekenis hebben in een bepaalde taal. De meeste idiomen kun je niet letterlijk vertalen naar een andere taal.
bijzondere eigenaardigheid van een taal