insinueren werkw. Uitspraak: [ ɪnsiny'werə(n) ] Afbreekpatroon: in·si·nu·e·ren Vervoegingen: insinueerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geïnsinueerd (volt.deelw.) (iemand) op een niet openlijke manier beschuldigen Voorbeeld: 'Ik wil niet insinueren dat hij een alcoholist is, maar hij heeft wel erg veel drank in huis.' Synon...
1) Toespelen 2) Bedekte toespelingen maken 3) Op een bedekte manier beschuldigen 4) Onterecht suggereren 5) Zinspelen 6) Zinspelen op 7) Indirect beschuldigen 8) Verdacht maken 9) Aantijgen 
bedekt aantijgen
zinspelingen maken (toon de herkomst via de etymologiebank)
[Let op: mogelijk oud Nederlands van 1400-1800] meedelen, te kennen geven, bekend maken, indringen, invloegen, inschuiven, te keken geven, aanmelden, verwittigen