invoegen werkw. Uitspraak: [ 'ɪnvuxə(n) ] Afbreekpatroon: in·voe·gen Vervoegingen: voegde in (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft ingevoegd (volt.deelw.) 1) met je voertuig tussen het verkeer op een andere rijstrook gaan rijden verkeer Voorbeeld: 'Je moet invoegen als je de snelweg oprijdt.' Antoniem: uitvoegen ...
1) Een snelweg oprijden 2) Handeling op de snelweg 3) Inbrengen 4) Inlassen 5) Inleggen 6) Inpassen 7) Inschieten 8) Inschuiven 9) Lassen 10) Tussenlassen 11) Tussenleggen 12) Verkeershandeling 1) Inbrengen 2) Inlassen 3) Inleggen 4) Inlijven 5) Inpassen 6) Inschikken 7) Insereren 8) Lassen 9) Ritsen 10) Tussenleggen 11) Aanbrengen 
in een rijdende verkeerstroom tussen twee anderen gaan rijden vb: aan het eind van die afrit moet je invoegen
`Jeukwoord.` Synoniem: erbij doen
Het vullen of afwerken met behulp van voegspecie. In de specifieke context van mozaïekonderhoud het aanbrengen van een vloeibaar bindmiddelmengsel in de ruimte tussen voorbewerkte lagen