kwakkelen werkw. Uitspraak: [ ˈkwɑkələ(n) ] Afbreekpatroon: kwak·ke·len Vervoegingen: kwakkelde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gekwakkeld (volt.deelw.) 1) (van het weer) dan weer vriezen dan weer dooien Voorbeeld: 'Het blijft maar kwakkelen.' 2) steeds weer problemen hebben die niet heel ernstig zijn ...
1) Niet doorvriezen 2) Sukkelen 3) Zingen van een kwakkel 4) Telkens wat ziek zijn 5) Ongestadig zijn 6) Beven 7) Telkens ziek zijn 8) Tobben 
sukkelen (toon de herkomst via de etymologiebank)
sukkelen
Kwakkelen is geplaagd worden door allerlei kwaaltjes; vaak ziek zijn. [basiswoordenlijst groep 6]
waggelen, met onzekere stap lopen (VD II 1) - Voorbeeld: ‘Schenk ons eenden (...), witte ganzen die (...) ofwel op de weide gakkelen, tot zij in het water kwakkelen’
sukkelen