luchten werkw. Uitspraak: [ ˈlʏxtə(n) ] Afbreekpatroon: luch·ten Vervoegingen: luchtte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gelucht (volt.deelw.) 1) aan de buitenlucht blootstellen Voorbeelden: 'het beddengoed luchten' , 'De gedetineerden worden per dag een half uur gelucht.' 2) iemand niet kunnen luchten of...
1) Uiten 2) Beluchten 3) Het ruiken 4) Zwavelen 5) Lozen 6) Ventileren 7) Spuien 8) Verdragen 9) Geuren 10) Uitlaten 11) Afreageren 12) Ruiken 13) Opfrissen 14) Geluchten 15) Geuren met 16) Naar buiten doen 
het buiten laten uitwaaien vb: je moet die kleren eens luchten
'Luchten' is een term uit het gevangeniswezen.
[Vergeten woorden] (zw. -te) licht geven, licht verspreiden, schijnen [in verluchten ‘illustreren’, luchter, van licht, ~ liegen ‘lichten’]
Ruimten tussen de spanten.
aan de (frisse) lucht blootstellen; frisse lucht inlaten
zorgen dat er lucht in of tussen kan komen. Vooral bij houten schepen was het belangrijk dat het inwendige voldoende gelucht werd. Een hoge vochtigheid tast op den duur niet alleen het houtwerk, maar ook de opgeborgen touwen en zeilen aan. Het open leggen van de luiken , het uitnemen van de vullingplanken , het uitnemen van een paar buikdenningp......