ongestraft bijv.naamw. Uitspraak: [ ɔnxə'strɑft ] Afbreekpatroon: on·ge·straft zonder verontwaardiging of tegenstand op te roepen, terwijl dat wel op zijn plaats zou zijn Voorbeelden: 'Hoe is het mogelijk dat dit in ons land zomaar op grote schaal ongestraft kon gebeuren?' , 'Niemand kan ongestraft de klok een eeuw terugzetten.' Synon...
1) Zonder sancties 2) Zonder sanctie 3) Straffeloos 
zonder straf