de ontsteker zelfst.naamw. (m.) Afbreekpatroon: ont·ste·ker Verbuigingen: ontstekers (meerv.) Verbuigingen: ontstekertje (verkleinwoord) een hulpmiddel om een op zichzelf stabiel explosief te laten ontploffen. Voorbeeld: 'Deze ontstekers kunnen elektrisch tot ontploffen gebracht worden.' . 1 definitie...
1) Deel van een mijn 2) Voorwerp waarmee iets aangestoken kan worden 1) Detonator