ontwapenen werkw. Uitspraak: [ ɔntˈwapənə(n) ] Afbreekpatroon: ont·wa·pe·nen Vervoegingen: ontwapende (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft ontwapend (volt.deelw.) (iemand of een land) dwingen wapens af te staan Voorbeeld: 'Bij de politie leer je hoe je een overvaller moet ontwapenen.' Synoniemen: ontwapening wapens verminderen 1 d...
1) Desarmeren 2) Neerleggen van de wapens 3) Ontdoen van wapens 4) Ontmantelen 5) Ontwapening 6) Weerloos maken 1) Desarmeren 2) Ontwapening 3) Stillen