opharken werkw. Afbreekpatroon: op·har·ken Verbuigingen: harkte op Vervoegingen: opgeharkt (volt.deelw.) 1) enz. 2) met een hark op een hoop vegen Voorbeeld: 'Hij had al heel wat bladeren opgeharkt.' 3) tweede betekenisomschrijving Voorbeeld: 'Zin met het opharken in de tweede betekenis erin.' . 1 d...
1) Aanharken 2) Oprakelen