opraken werkw. Uitspraak: [ 'ɔprakə(n) ] Afbreekpatroon: op·ra·ken Vervoegingen: raakte op (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: is opgeraakt (volt.deelw.) gaandeweg steeds verder opgebruikt zijn Voorbeeld: 'De voorraad fossiele brandstoffen zal ooit opraken.' Deze woorden eindigen op opraken: • achteropraken ...