oprapen werkw. Uitspraak: [ ˈɔprapə(n) ] Afbreekpatroon: op·ra·pen Vervoegingen: raapte op (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft opgeraapt (volt.deelw.) oppakken Voorbeeld: 'Wil je dat even voor me oprapen? Ik kan tegenwoordig zo slecht bukken.' Synoniemen: aanvatten nemen oppakken oppikken opsnappen pakken rapen vatten Spreekwoorden...
1) Aanvatten 2) Nemen 3) Oppakken 4) Oppikken 5) Opsnappen 6) Opzoeken 7) Pakken 8) Van de grond nemen 9) Van de grond opnemen 10) Van de grond oppakken 11) Van de grond pakken 12) Vatten 
het van de grond optillen vb: ik liet een kwartje vallen en Jan raapte het op
tijdens een beklimming de renners die voor je rijden één voor één inhalen
•in de hand nemen en van de grond opheffen.
van de grond opnemen
oprollen; (van neerhangende kledingstukken) opnemen (WNT) - Voorbeeld: ‘De kinderen trokken de schoen uit, raapten de rokjes op en trappelden in de plas’ (Tolstoï 30)