oprapen werkw. Uitspraak: [ ˈɔprapə(n) ] Afbreekpatroon: op·ra·pen Vervoegingen: raapte op (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft opgeraapt (volt.deelw.) oppakken Voorbeeld: 'Wil je dat even voor me oprapen? Ik kan tegenwoordig zo slecht bukken.' Synoniemen: aanvatten nemen oppakken oppikken opsnappen pakken rapen vatten Spreekwoorde...
1) Opsnappen 2) Van de grond pakken 3) Van de grond oppakken 4) Van de grond opnemen 5) Van de grond nemen 6) Pakken 7) Vatten 8) Aanvatten 9) Nemen 10) Oppakken 11) Opzoeken 12) Oppikken 
het van de grond optillen vb: ik liet een kwartje vallen en Jan raapte het op
•in de hand nemen en van de grond opheffen.
van de grond opnemen
oprollen; (van neerhangende kledingstukken) opnemen (WNT) - Voorbeeld: ‘De kinderen trokken de schoen uit, raapten de rokjes op en trappelden in de plas’ (Tolstoï 30)
tijdens een beklimming de renners die voor je rijden één voor één inhalen