de ordinarius zelfst.naamw. (m.) Verbuigingen: ordinarii 1) gewoon hoogleraar aan een universiteit 2) persoon met gewone bestuursmacht (kerkelijk: bisschop) 
1) Kerkelijk overheidspersoon 2) Gewoon hoogleraar 
gewoon hoogleraar
Let op: Spelling van 1858 (professor), gewoon bezoldigd hoogleeraar
Persoon die krachtens het ambt zelf, dus niet gedelegeerd, het bestuur uitoefent.
gewoon hoogleraar (toon de herkomst via de etymologiebank)