oxideren werkw. Uitspraak: [ ɔksi'derə(n) ] Afbreekpatroon: oxi·de·ren Vervoegingen: oxideerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: is geoxideerd (volt.deelw.) aangetast raken door verbinding met zuurstof Voorbeeld: 'Het ijzeren hekwerk is volledig geoxideerd.' Synoniem: roesten Synoniemen: oxyderen 
1) Zuurstof opnemen (scheikunde) 2) Roesten 3) Verbranden 4) Scheikundige term voor roesten 5) Aanslaan 6) Verroesten 7) Met zuurstof verbinden 
in een oxide veranderen (toon de herkomst via de etymologiebank)
een verbinding aangaan met zuurstof vb: als ijzer oxideert, krijg je roest
Def.: zich met zuurstof verbinden, een zuurstof verbinding doen ontstaan
Het zich verbinden met zuurstof.
Groepen: oxidatie
Verbinden met zuurstof, waardoor werking vitamine C verloren gaat; roesten