pointeren werkw. Afbreekpatroon: poin·te·ren Verbuigingen: pointeerde Vervoegingen: gepointeerd (volt.deelw.) 1) (het geschut) richten 2) aantekenen 3) zetten op een kaart . 3 definities...
1) Aanstippen 2) Aantekenen 3) Appointeren 4) Besprenkelen 5) Het geschut richten 6) Mikken 7) Richten 8) Richten van een geschut 9) Stippelen 10) Tonen 11) Vaststellen 12) Verifiëren 13) Wagen 14) Wijzen 1) Besprenkelen 2) Mikken 3) Richten 4) Stippelen 5) Vaststellen 6) Verifieren 
Let op: Spelling van 1858 stippen, besprenkelen; bedoelen, op het oog hebben; het geschut rigten; kaarten bezetten. Pointeur, een tegenspeler in het farospel, kaartbezetter; ook geschutrigter
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] (Handel), de in het Grootboek overgebrachte posten in het Journaal door stippen aanwijzen.
Naar voren plaatsen van het voorbeen, b.v. bij kreupelheid aan het voorbeen bij het paard. Dit been wordt dan nauwelijks belast..