postuleren werkw. Uitspraak: [ pɔsty'lerə(n) ] Afbreekpatroon: pos·tu·le·ren Vervoegingen: postuleerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gepostuleerd (volt.deelw.) (een stelling) als geldig aanvaarden zonder dat er bewijs voor is Synoniemen: : veronderstellen, aannemen Synoniemen: aannemen vooronderstellen 
1) Opname in een geestelijke orde aanvragen 2) Aannemen 3) Werkzaam zijn 4) Vooronderstellen 
van tevoren een denkbeeld of voorlopige waarheid aannemen als grondslag van een redenering, stelling of zienswijze; veronderstellenderwijs van iets uitgaan, iets vooronderstellen solliciteren, inzonderheid naar een ambtelijke functie
zonder bewijs het bestaan aannemen
zonder bewijs het bestaan aannemen (toon de herkomst via de etymologiebank)
procesrecht: zonder bewijs aannemen; veronderstellen. Bijv. enerzijds ~ we dat ICT autonoom sturend zal gaan worden, anderzijds ...
iets naar voren brengen waarvan je denkt dat het waar is vb: hij postuleerde een opvallende bewering
[Let op: mogelijk oud Nederlands van 1400-1800] zie postulatie