pretenderen werkw. Uitspraak: [ pretɛn'derə(n) ] Afbreekpatroon: pre·ten·de·ren Vervoegingen: pretendeerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gepretendeerd (volt.deelw.) de verwachting wekken dat je iets kunt of bent Voorbeelden: 'Hij pretendeert dat hij kan schaken, maar wat rokeren is weet hij niet eens.' , 'De opsomming preten...
1) Stellen 2) Zich aanmatigen 3) Menen mogen iets te eisen 4) Menen iets te eisen mogen 5) Beweren 6) Voorgeven 7) Voorwenden 8) Aanspraak maken op iets 9) Gesteld 10) Verklaren 11) Doen alsof 
voorgeven
voorgeven (toon de herkomst via de etymologiebank)
rechtswetenschap: voorwenden, beweren. In processtukken vaak gebruikt om aan te geven dat stellingen of vorderingen van ...
beweren dat je iets weet of kunt vb: hij pretendeert goed te zijn in wiskunde
voorgeven
beweren, doen alsof Voorbeeld: Je hoeft niet te pretenderen dat je het weet.