de procurator zelfst.naamw. (m.) Afbreekpatroon: pro·cu·ra·tor Verbuigingen: procuratoren<br>procurators (meerv.) 1) provinciale administrateur van de oude Romeinse keizers 2) administrateur van een klooster 3) vertegenwoordiger van een kerkprovincie bij zaken met de Romeinse congregaties . 8... Gevonden op https://www.woorden.org/woord/procurator
Latijn: verzorger: (1) persoon belast met de stoffelijke belangen van een klooster, ook wel provisor of minister genaamd; (2) tussenpersoon tussen kerkprovincie of religieuze orde en het centrale bestuur te Rome. Gevonden op https://www.encyclo.nl/lokaal/10694
[Let op: Spelling en uitleg uit 1920] degene die voor een ander eene zaak bezorgt, de zaakwaarnemer, in het huiselijk leven de huishouder, de slaaf die de geheele huishouding bestuurde. Onder de keizers werd in de keizerlijke provinciën het geldelijk beheer opgedragen aan procuratores Caesaris, die dus de vroegere ... Gevonden op https://www.gutenberg.org/cache/epub/34955/pg34955-images.html
Te gebruiken voor keizerlijke functionarissen van het oude Romeinse Rijk aan wie, als vertegenwoordigers van de keizer, het beheer van de financiële zaken van een provincie was toevertrouwd Gevonden op https://www.ksart.nl/term/procurator