
(pronunciatio of actio) Term uit de retorica voor de voordracht van de rede als laatste taak van de redenaar (officia oratoris) na inventio, dispositio, elocutio en memoria. Handgebaren, gelaatsexpressie en declamatie waren zaken die uitgebreid geoefend moesten worden. In het renaissancetheater en in de emblematiek was de chirologie (kennis van de ...
Gevonden op
https://www.dbnl.org/tekst/bork001lett01_01/bork001lett01_01_0017.php
Geen exacte overeenkomst gevonden.