het puin zelfst.naamw. Uitspraak: [ pœyn ] stenen rommel die overblijft als je een gebouw afbreekt Voorbeeld: 'ruin ruimen' in puin liggen (helemaal kapot zijn) Synoniemen: bik gruis macadam metselspecie mort specie split steengruis steenslag 
1) Gruis 2) Macadam 3) Slooprest 4) Schroot 5) Bouwrestanten 6) Bouwmateriaal 7) Brokstukken na sloop 8) Brokstukken 9) Brokken steen 10) Brik 11) Bouwafval 12) Wortelstok 13) Rotsgruis 14) Resten van een instorting 15) Rotzooi 16) Chaos 17) Stenen resten 18) Steenslag 19) Steengruis 20) Steenbrokken 
Massa vergruizeld materiaal, hoofdzakelijk beton of baksteen, ontstaan door afbraak of verwoesting van constructies of doordat nieuw materiaal of nieuwe constructies onder het aanbrengen of bij het vervoer breken.
vergruisde steen (toon de herkomst via de etymologiebank)
verbrokkelde stenen van een muur vb: op de bouwplaats lag een hoop puin
'Puin' is afvalmateriaal annex grondstof dat bestaat uit losse brokstukken, grotendeels bestaande uit stenen en beton, van gesloopte of ingestorte gebouwen, viaducten, bruggen en andere objecten. Puin kan worden hergebruikt voor het aanleggen van wegen en het ophogen van dijken.
•een massa vergruizelde steen. •fijne brokjes diament met lage waarde.
Syn.: puinsteen Def.: massa vergruizeld steen
vergruisde steen
Ruwe, gebroken stenen of bakstenen.
Uit `De lagere vaktalen: Diamantbewerking` 1914 zeer slechte grondstof.
Amsterdams woord voor is niets waard
Ruwe, gebroken stenen of bakstenen