de rederijker zelfst.naamw. (m.) 1) amateurdichter die lid was van het gilde van een rederijkerskamer op het einde van de middeleeuwen 2) lid van een amateurtoneel- of reciteervereniging 3) iemand die te veel en te grote woorden gebruikt 
1) middeleeuws beoefenaar van de welsprekendheid 2) Lid van een voordrachtclub uit de 16e eeuw 3) Beoefenaar der retorica 4) Verzenmaker 5) Beoefenaar der welsprekendheid 6) Iemand die de welsprekendheid beoefent 7) middeleeuwse beoefenaar van de welsprekendheid 8) Amateurdichter uit de middeleeuwen 
'Rederijkers' waren amateurdichters en voordrachtkunstenaars die zich vanaf de late middeleeuwen gingen organiseren in verenigingen. De rederijkers waren een groep mannen van burgerlijke en adellijke komaf, meestal uit dezelfde stad of provincie, die regelmatig bijeenkwamen om poëzie voor te dragen.
beoefenaar van de retorica
beoefenaar van de retorica
Let op: Spelling van 1858 verbasterd van rhetoriker, onder welken naam er zich, weleer, door geheel Nederland, een aantal lieden in gezelschappen of genootschappen vereenigde, om zich in de redekunst, rhetorica, te oefenen. Ook thans nog bestaat op enkele plaatsen van ons Vaderland zulk een genootschap ...
beoefenaar van de retorica (toon de herkomst via de etymologiebank)