schragen werkw. Uitspraak: [ 'sxraxə(n) ] Afbreekpatroon: schra·gen Vervoegingen: schraagde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geschraagd (volt.deelw.) 1) zorgen dat iets of iemand niet uit zijn evenwicht raakt Voorbeeld: 'houten dwarsbalken die een gebouw schragen' Synoniem: ondersteunen (1) 2) steun geven aan
1) Bijstaan 2) Draagplanken 3) Dragen 4) Leunen 5) Ondersteunen 6) Schoren 7) Staande houden 8) Sterken 9) Steunen 10) Stuiten 11) Stutten 1) Dragen 2) Leunen 3) Ondersteunen 4) Schoren 5) Sterken 6) Steunen 7) Stuiten 8) Stutten 9) Troosten 
steunen.
steunen, stutten
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] (Bargoens), benen.
[Bargoens, boeventaal] beenen. Kromme schragen. Zoodra er verschutting viel (onraad kwam) heeft hij de schragen genomen.