snappen werkw. Uitspraak: [ ˈsnɑpə(n) ] Afbreekpatroon: snap·pen Vervoegingen: snapte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gesnapt (volt.deelw.) 1) begrijpen Voorbeeld: 'Ik begin het probleem nu te snappen.' Synoniem: vatten er geen bal/geen snars/geen lor van snappen (er helemaal niets van begrijpen) 2) (iemand)...
1) Vertellen 2) Snorren 3) Zingen van ekster 4) Zingen van gaai 5) Zingen van vogels 6) Doorhebben 7) Doorzien 8) Schaken 9) Kwetelen 10) Grijpen 11) Tateren 12) Goed begrijpen 13) Verrassen 14) Rallen 15) Begrijpen 16) Weten 17) Bevatten 18) Keuvelen 19) Keffen 20) Beseffen 21) Happen 22) Betrappen 
haastig grijpen - Voorbeeld: ‘Hij snapte zijne kordewagen en hij reed, over de wijde bane, recht naar 't spoorhuis’
babbelen
begrijpen; te pakken krijgen (toon de herkomst via de etymologiebank)
•iets vatten in de zin van begrijpen, doorhebben. •iemand vatten in de zin van betrappen. •tweede betekenisomschrijving. •enz.
happen; babbelen; grijpen, grissen; begrijpen
(Amsterdams) begrijpen(Amsterdams) ontdekken, betrappen