de stedenbouwkunde zelfst.naamw. (v.) Afbreekpatroon: ste·den·bouw·kun·de , het vakgebied dat onderzoek doet naar wenselijke en mogelijke ontwikkelingen voor bestaande en nieuw in te richten gebieden inc. de openbare ruimte, als onderdeel van de bouwkunde Voorbeeld: 'De stedenbouwkunde heeft zich, als generalistische discipline, vanuit ... Gevonden op https://www.woorden.org/woord/stedenbouwkunde