de stemvork zelfst.naamw. Verbuigingen: stemvorken Verbuigingen: stemvorkje een stalen U-vormig instrument dat bij aanslaan een onveranderlijke toon voortbrengt Synoniemen: toonvork 
1) Toonaangever 2) Hulpmiddel bij het vastleggen van toonhoogten 3) Toonaangevend instrumentje 4) Vork waarmee gestemd wordt 5) Vork 6) Toonaangevend instrument 7) U-vormig voorwerp om muziekinstrumenten te stemmen 8) Idiofoon 9) Diapason 10) Dirigeeraccessoire 11) Toonvork 12) Muziekterm 13) Klankinstrument 
vorkvormig instrument dat, in trilling gebracht (aangeslagen) een zuivere toon laat horen
Hulpmiddel bij het stemmen van instrumenten
Een 'stemvork' of 'diapason' is een tweetandige, metalen vork die bij trilling een toon voortbrengt met een nauwkeurig bekende stemtoonhoogte. De uitvinding van de stemvork wordt toegedicht aan John Shore in 1711.
•een stalen U-vormig instrument dat bij aanslaan een onveranderlijke toon voortbrengt.
U-vormig stuk metaal om mee te stemmen
Vorken gebruikt als maatstaf bij het stemmen of voor het uitvoeren van geluidsexperimenten: een steel waaraan 2 uitsteeksels die, wanneer ze worden aangeslagen, een toon voortbrengen met een vaste, constante toonhoogte; staal