substitueren werkw. Uitspraak: [ sʏpstity'werə(n) ] Afbreekpatroon: sub·sti·tu·e·ren Vervoegingen: substitueerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gesubstitueerd (volt.deelw.) in de plaats komen of zetten van (iets of iemand) Voorbeeld: 'een medicijn substitueren door een goedkoper medicijn' Synoniem: vervangen een uitdrukking s...
1) In de plaats stellen 2) Vervangen 1) Vervangen 
Let op: Spelling van 1858 in de plaats stellen, toevoegen; tot erfgenaam enz. in eens anders plaats benoemen. Substitutie, in plaatsstelling, plaatsvervanging; benoeming tot erfgenaam enz. in de plaats van een' ander. Substituut, een in de plaats gestelde, plaatsvervanger of -bekleeder, toegevoegde
iemand of iets vervangen
burgerlijk procesrecht: vervanging door een ander. Bijv. in de kop van een verzoekschrift staat vaak `met recht van ~`, waarmee ...