de transfiguratie zelfst.naamw. (v.) Afbreekpatroon: trans·fi·gu·ra·tie Verbuigingen: transfiguraties (meerv.) gedaanteverwisseling . 3 definities
(Let op: oude spelling) het verschijnsel, dat een medium zelf een heel andere gestalte, vooral gezichtsuitdrukking aanneemt, en zodoende uitdrukt, wie er beslag op het medium heeft gelegd als geest. De tr. is een eerste stap naar de materialisatie.
Let op: Spelling van 1858 transfiguration, Fr., verandering van gedaante; de verheerlijking van Jezus op den berg Tabor; ook het bekende schildermeesterstuk van Raphael, hetwelk die verheerlijking voorstelt. Transfigureren, van gedaante veranderen
gedaanteverandering (toon de herkomst via de etymologiebank)
gedaanteverandering
Latijn: transfiguratio: gedaanteverandering.