de trouvère zelfst.naamw. (m.) Verbuigingen: trouvères in het middeleeuws Noord-Frankrijk rondreizend dichter, en zanger van (minne-) liederen 
1) middeleeuwse minnezanger 1) Minstreel 2) Minnezanger 3) Troubadour 
Etym: Fr. trouver < Middelfrans troveor = vinden, dichten. - Twaalfde-eeuwse Noord-Franse benaming voor een scheppend literair kunstenaar, met name van hoofse lyriek, een vertaling van het Zuid-Franse troubadour. De trouvères introduceerden de Zuid-Franse troubadourslyriek en de fin'amors (hoofse liefde) in het noorden van Frankrijk. Bekend...
Let op: Spelling van 1858 trouveur, Fr., de benaming van de oudste Noord-Fransche dichters
Noord-Franse naam voor troubadour. Noordfranse dichters/componisten die van de provençaalse troubadours de hoofse lyriek en haar vormen overnamen. Bloeitijd van hun kunst: 1150-1300. Bekende trouvère was Adam de la Halle.