uitpikken werkw. Uitspraak: [ 'œytpɪkə(n) ] Afbreekpatroon: uit·pik·ken Vervoegingen: pikte uit (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft uitgepikt (volt.deelw.) 1) met een snavel verwijderen Voorbeeld: 'Het kadaver lag er al een tijdje en de ogen waren eruitgepikt door de kraaien.' 2) (iets of iemand) herkennen en ki...
1) Kiezen 2) Kippen 3) Schiften 4) Selecteren 5) Uitkiezen 6) Uitlezen 7) Uitzoeken 8) Verkiezen 9) Ziften 1) Kiezen 2) Schiften 3) Selecteren 4) Uithaken 5) Uitkiezen 6) Uitlezen 7) Uitzoeken 8) Verkiezen 9) Ziften 
ergens uit kiezen
verschijnen, te voorschijn komen - Voorbeeld: ‘En waarachtig, die eerste maartse zondag pikken de meisjes al uit’
iets wat aan een haak of soortgelijke constructie vastzit, loshalen. Zie ook uithaken.