verloren bijv.naamw. Uitspraak: [ vərˈlorə(n) ] Afbreekpatroon: ver·lo·ren 1) weg Voorbeeld: 'voor eeuwig verloren' Synoniem: kwijt verloren gaan (voorgoed verdwijnen) 'Door de bosbranden zijn de klassieke tempels bijna verloren gegaan.' 2) eenzaam en zonder doel Voorbeeld: 'Er op het feestje een beetje zielig ...
1) Zoek 2) Kapot 3) Kapoeres 4) In het ongerede 5) Niet meer te redden 6) Nutteloos 7) Perdu 8) Afgedwaald 9) Weg 10) Reddeloos 11) Vermist 12) Vergeefs 13) Verdwaald 14) Zoekgeraakt 15) Kwijtgeraakt 16) Kwijt 17) Doelloos 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Verloren``] Dit bijvoegelijke naamwoord komt in verbinding met naamwoorden in menigvuldige beteekenis voor: 1o. voor iets wat opgeofferd wordt, zoo is bijv. een verloren post een op zich zelf staande post, die door de hoofdmagt wordt opgeofferd en die zonder op ontzet te kunnen rekenen, zich ...
uitdr.: Voorbeeld: ‘verloren lopen’: verdwijnen, verdwalen - Voorbeeld: ‘Hier nu stonden de struiken dik en het wegelingske liep verloren’ - Voorbeeld: ‘Ik lag daar te glariën: boven mijn hoofd stonden de reusachtige eiken, en hun takken liepen verloren in 't donker gewelf’ (ibid. 13)
eenzaam, te midden van veel mensen vb: ze zat er verloren bij tijdens die kerkdienst
Een verloren kop aan een nagel is een kleine kop die tot onder de oppervlakte van het hout kan worden geslagen. (Haslinghuis)
verdwenen