verplichten werkw. Uitspraak: [ vərˈplɪxtə(n) ] Afbreekpatroon: ver·plich·ten Vervoegingen: verplichtte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft verplicht (volt.deelw.) je verplichten tot iets (besluiten dat je iets moet doen) 'We konden het pand goedkoop kopen, maar we verplichten ons tot restauratie.' iemand aan je verplichten (iet...
1) Dwingen 2) De plicht opleggen 3) Noodzaken 4) Opleggen 5) Gebieden 
hem iets opleggen vb: je bent verplicht om rechts te houden in het verkeer Synoniem: noodzaken
•tot regel maken dat iets moet.
een plicht opleggen, noodzaken