verzakken werkw. Uitspraak: [ vər'zɑkə(n) ] Afbreekpatroon: ver·zak·ken Vervoegingen: verzakte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: is verzakt (volt.deelw.) door zakken zijn normale stand of conditie verliezen Voorbeelden: 'Het terras moet opnieuw betegeld worden, want het is helemaal verzakt.' , 'last hebben van een verzakte blaas' Synon...
1) Inzakken 2) Verzinken 3) Wegzakken 4) Zinken 1) Inzakken 2) Wegzakken 3) Wegzinken 4) Werken 5) Zinken